2017 Kasırgaları ve Aerosolleri Simüle Edildi
Rüzgarlarla taşınan aerosollerin izini sürmek, bilim insanlarının atmosferimizdeki hava akımlarını izlemesini sağlar. Aşağıdaki videoda görülen görselleştirme, 31 Temmuz’dan 1 kasım 2017’ye kadar deniz tuzu, toz ve duman takip ederek, bu parçacıkların harita boyunca nasıl taşındığını göstermektedir.
Göze çarpan ilk şey, parçacıkların ne kadar uzağa yolculuk edebildiğidir. Kuzeybatı Pasifik’teki yangınlardan çıkan dumanlar bir hava yoluna takılır, ABD’den Avrupa’ya doğru sürüklenir. Kasırgalar Afrika kıyılarından şekillenerek ABD kıyılarına ulaşmak için Pasifik boyunca hareket eder. Sahra Çölü’nün tozları Meksika Körfezi’nin içine doğru havada taşınır. Aerosollerin etkilerini anlamak için bilim insanlarının bu süreci küresel sistem olarak incelemesi gerekiyor.
NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’ndeki Küresel Modelleme ve Asimilasyon Ofisi(GMAO), matematiksel modellerin bir grubu olan Goddard Gözlem Sistemi(GEOS) geliştirdi. NASA’nın dünya gözlem uydularının verileriyle birleştirilerek, süper bilgisayarlar kimyasal, fiziksel ve biyolojik süreçlere olan bilimsel kavrayışımızı geliştirdi.
2017 kasırga dönemi süresince, fırtınalar deniz tuzu zapt ettiği için görünürdür. Yüzeydeki şiddetli rüzgârlar deniz tuzunu atmosferin içine kaldırır ve deniz tuzu fırtınanın içine dahil olur. Irma kasırgası Afrika kıyılarından doğan ilk büyük fırtınadır. Fırtına daha çok döndükçe Sahra’nın tozu bulut damlacıkları tarafından emilir ve fırtınaların dışında temizlenip yağmur olarak çıkar . Bu süreç Ophelia Kasırgası hariç çoğu fırtınada gerçekleşir. Ophelia çoğu fırtınadan daha kuzeyde şekillenir ve Sahra tozunu ve Portekiz’deki büyük yangınların dumanlarını toplayarak doğuya hareket eder. Ophelia, kendi tropikal fırtına halini sürdürerek Atlantik’teki herhangi bir sistemden daha kuzeye, İrlanda ve Birleşik Krallık’a duman ve toz taşır.
GEOS kullanan bilgisayar simülasyonları, bilim insanlarının farklı süreçlerin bir araya gelerek Rüzgarlarla taşınan aerosollerin izini sürmek, bilim insanlarının atmosferimizdeki hava akımlarını izlemesini sağlar. Bu görselleştirme, 31 Temmuzdan 1 kasım 2017e kadar deniz tuzu, toz ve duman takip ederek bu parçacıkların harita boyunca nasıl taşındığını göstermektedir.
Göze çarpan ilk şey, parçacıkların ne kadar uzağa yolculuk edebildiğidir. Kuzeybatı Pasifik’teki yangınlardan çıkan dumanlar bir hava yoluna takılır, ABD’den Avrupa’ya doğru sürüklenir. Kasırgalar Africa kıyılarından şekillenerek ABD kıyılarına ulaşmak için Pasifik boyunca hareket eder. Sahra Çölü’nün tozları Meksika Körfezi’nin içine doğru havada taşın. Aerosollerin etkilerini anlamak için bilim insanlarının bu süreci küresel sistem olarak incelemesi gerekiyor.
NASAnın Goddard Uzay Uçuş Merkezindeki Küresel Modelleme ve Asimilasyon Ofisi(GMAO), matematiksel modellerin bir grubu olan Goddard Gözlem Sistemi(GEOS) geliştirdi. NASAnın dünya gözlem uydularının verileriyle birleştirilerek, süper bilgisayarlar kimyasal, fiziksel ve biyolojik süreçlere olan bilimsel kavrayışımızı geliştirdi.
2017 kasırga dönemi süresince, fırtınalar deniz tuzu zapt ettiği için görünürdür. Yüzeydeki şiddetli rüzgarlar deniz tuzunu atmosferin içine kaldırır ve deniz tuzu fırtınanın içine dahil olur. Irma kasırgası Africa kıyılarından doğan ilk büyük fırtınadır. Fırtına daha çok döndükçe Sahranın tozu bulut damlacıkları tarafından emilir ve fırtıntınanın dışına temizlenip yağmur olarak çıkar . Bu süreç Ophelia Kasırgası hariç çoğu fırtınada gerçekleşir. Ophelia çoğu fırtınadan daha kuzeyde şekillenir ve Sahra tozunu ve Portekizdeki büyük yangınların dumanlarını toplayarak doğuya hareket eder. Ophelia, kendi tropical fırtına halini sürdürerek Atlantik’teki herhangi bir sistemden daha kuzeye İrlanda ve Birleşik Krallık’a duman ve toz taşır. GEOS kullanan bilgisayar simülasyonları, bilim insanlarının nasıl farklı süreçlerin bir araya gelerek bir sistem olarak geliştiğini görmelerini sağlar.
Çeviri: Yavuz Selim Kartal
Bu yazı hakkında ne düşünüyorsunuz?
